Laatst was ik met een cliĆ«nt in gesprek over de drijfveren in het leven. En zij zei tegen mij; “Ik denk dat de kunst van het leven is om zoveel mogelijk te genieten en daar vervolgens zoveel mogelijk van uit te delen.” Dat vond ik eerst wat simpel klinken maar er zit bij nader inzien wel een grote kern van waarheid in. We maken het onszelf zo verschrikkelijk moeilijk. We moeten altijd veranderen en verbeteren. Altijd weer is daar die overactieve interne criticus die ons eigenlijk steeds vertelt dat we ergens niet (goed) genoeg in zijn. Vermoeiend en ook deprimerend. Want als we onszelf al niet goed genoeg vinden, hoe zien anderen ons dan? Tijdens de coaching komen er (onbewuste) overtuigingen aan het licht. Wat vertel je jezelf? Wat probeer je te beschermen? Ik zie het vaak zo; We bestaan uit een tonnetje, voor ongeveer de helft gevuld met onze eigen overtuigingen, ervaringen en gevoelens. Gevoelens gebaseerd op vertrouwen of angst. De andere helft van de ton is leeg en mogen we vullen met voedende, gezonde en vrolijke dingen. En voor die angstige en negatieve emoties in die ton, daar zijn we extra aardig voor. Met een beetje humor en een knipoog. Want onze overtuigingen hebben de beste bedoelingen, namelijk onszelf beschermen. Neem een eerlijk kijkje in die ton, leer de inhoud kennen, accepteer het en gooi dat tonnetje vol met alles waar je van geniet en wat het leven waardevol maakt! Je hoeft niet te veranderen, jij bent de hele perfecte inhoud. En deel dat met de mensen om je heen.

 

Recommended Posts